قبل از دوره رنسانس باغ ها و پارک های فرانسه چندان قابل توصیف نبوده و عظمت و زیبایی و تکامل آنها از رنسانس به بعد است.می توان گفت در دوره لویی سیزدهم پارک ها و باغ سازی واقعی در فرانسه شروع شد و در دوران لویی چهاردهم ادامه داشته و در زمان لویی پانزدهم به تکامل واقعی رسید.در این طرح ها از ایوانه , طارمی ,نرده ها , پله ها , حوض ها و مجسمه ها استفاده شده و درختان از سبک منظم و مرتبی برخوردار هستند.
در باغ فرانسوی و زمان رنسانس سعی می شد که روش باغبانی و باغداری ارزان و ساده باشد و امکان انطباق با فضا رعایت گردد.به طور کلی در اوایل دوره رنسانس باغسازی در فرانسه تعریف خاصی داشته است.باغ های فرانسوی اغلب از باغ های کوچکتر و متعددی که در یک فضای بزرگتر به هم مرتبط و پیوسته بود تشکیل می شده است.
باغ ورسای که در اغلب کشورهای اروپایی و شهر فرانسه به تقلید از آن برخواستند نمونه ای از این سبک می باشد.امروزه در فرانسه دونوع باغ یا پارک وجود دارد, یک باغ های خصوصی و اشرافی و دیگری پارک های عمومی است که اکثراً باغ های خصوصی پاردشاهان و رجال قدیم فرانسه بوده است.الگو کلی تمام این باغ ها یا پارک ها عبارتند از محیطی غالباً مسطح و بدون فراز و نشیب و پستی و بلندی چمن کاری شده .
همچنین پله های وسیع , زیبا و کم ارتفاع , حوض بزرگ آب با عمق کم در مقابل عمارت به همراه آبنما و فواره اندک و درختان همیشه سبز و معبرهای پهن و دیوارهای نرده ای با پوشش گیاهی بالا رونده و گل کاری های زیبا در باغچه های منظم و یک کلاه فرنگی که حکم آلاچیقی بزرگ دارد.
یک از سبک های طراحی باغ فرانسوی باغ ورسای بوده که دارای بزرگترین مجموعه باغ ها و فضای سبزی است که تاکنون در جهان ساخته شده است در میان این باغ ها , آبراه ها , حوض ها , فواره ها و مجسمه ها زیبایی طراحی شده اند.
طراحی فضای سبز به شکلی است که نمای سبیار وسیع و بی انتهایی را برای بیننده به تصویر می کشد.باغ ها نیز در قسمت جنوبی ساختمان قرار گرفته اند که چشم انداز فوق العاده ای را فراهم می آورند. تمام این فضا بر دو سوی کانال محوری ورسای قرار گرفته اند.در چهار سوی این کانال نیز فواره ها و استخر های عظیمی احداث شده است.
عناصر باغ‌های فرانسوی
- گیاهان هرس شده و گل‌های فصلی
- آبنما و حوضچه‌های کوچک برای پرندگان
- ستون‌ها و مجسمه‌ها و نرده‌های سنگی
- صندلی‌های فرفورژه
- شن‌های گرد و ریز و سنگ‌های سفید گرد
- گلدان‌های لعابی
- وسایل عتیقه
ویژگی‌های رایج طراحی باغ‌های فرانسوی
محل اقامت: در طراحی فرانسوی خانه اغلب نقطه کانونی و مرکزی طراحی می‌باشد با مسیرهای بزرگ، که نمایی محوری در اختیار شما می‌گذارد.
معمولا این بنا ها بالکن‌های بزرگ و مشرف به محوطه دارند که می‌توان از آن کل باغ را با جزییات مشاهده کرد.
- نقوش هندسی: همه چیز در این طراحی هندسی است و با تقارن طراحی شده است.
- آب: عنصر اصلی در این محوطه آب است. استخر‌هایی به شکل مدور، بیضی، و مستطیلی و اشکال هندسی دیگر که به استخرهای (منعکس کننده) معروف هستند و دارای عمق کم می‌باشند در این باغ جای دارند و معمولا دارای فواره هستند.
- پارترها یا قسمت‌بندی‌ها: پرچین‌ها و یا سطح‌هایی که با الگوهای پیچیده در مجاورت ساختمان‌های اصلی طراحی و کشت می شوند. این طرح‌ها با جزییات کمتر با فاصله‌ای مناسب از خانه قرار می‌گیرند.
- مجسمه: مجسمه‌ها یکی از ویژگی های اصلی باغ فرانسوی هستند. Follies نوعی مجسمه که در این باغ‌ها معروف شده است و به این سبک این امکان را داده است تا از باغ‌های معمولی فراتر برود.
باغ ورسای بزرگترین و با شکوه‌ترین نمونه از این سبک می‌باشد که توسط لونتره معمار بزرگ طراحی شده است. برای طراحی به سبک فرانسوی تنها به 2000 هکتار زمین نیاز ندارید بلکه در یک محوطه با اندازه متوسط هم امکان اجرای این سبک وجود دارد. حتی اگر از عناصری که نام برده شد در مقیاس‌های کوچکتر استفاده کنید باز هم معرف این سبک می‌باشد.
در مقیاس مسکونی، این سبک باز هم زیبا و چشم‌نواز است. از درختان بلند و عمودی استفاده می شود تا بر نمای محوری تاکید شود. از پرچین‌ها در پیاده‌روها استفاده کنید و مناطق و سطوح سبز را طبق الگو های خاص بکارید. مسیرها و محورهای خود را به هدفی مهم مثل یک مجسمه یا حوضچه منتهی کنید.
فرانسوی‌ها از نظر خشکسالی و فصول گرم هم تدابیری در نظر گرفته‌اند: مانند گلخانه‌ها یا اتاقی برای آفتاب‌گیری در نظر گرفتند تا در طول سال مرکبات رشد کنند و در اتاق آفتاب استراحتی دلچسب را تجربه کنید.
همه عناصر را حتی به صورت جزیی ترکیب کنید تا حیاط شما شبیه به طرح های شکوهمند کاخ‌های فرانسوی معروف نزدیک شود.
مشخصات باغ های فرانسوی
- زمین های صاف و هموار و گاهی هم شیب دار اما بودن فراز و نشیب
- درختان تنومند و همیشه سبز
- عمارتی در ابتدا و انتها یا وسط باغ با تراس و پله کوتاه و نرده های سنگی و تراش خورده
- حوض بزرگ آب با عمق کم در مقابل عمارت
- گل کاری و پرچین در دو طرف معبر وسپس در ختان منظم و یا پرچین بصورت دیوار سبز با راهروهای سرپوشیده از گیاهان بالارونده.
- استفاده از قرینه سازی در عمارت و باغچه ها و درختان
- حاشیه های شنی بطورمنقطع و پراکنده
- اهمیت به ترکیب رنگ گل در گلکاری
- ااستفاده از پارترها(باغچه هایی شامل:قطعات گلکاری-سبزی کاری-درختکاری-آبنما-حوض-استراحتگاه و راهروهای شنی که از ترکیب چند باغچه و یک محوطه بزرگتر حاصل می شود.)
