معماری تودور (انگلیسی: Tudor architecture)
معماری تودور به دوره زمانی بین سالهای 1485 تا 1558 اشاره دارد که صنعتگران با ترکیبی از عناصر طراحی سبک رنسانس و گوتیک خانه های دو طبقه پیچیده ای ساختند. این سبک انتقالی همچنان در دهکده های سراسر انگلستان رواج داشت تا اینکه معماری الیزابت در سال 1558 زمام امور را گرفت.
سرانجام ، معماری تودور به پایان رسید. تا چند قرن بعد این سبک طراحی در آمریکا دوباره متولد شد.
نکته جالب: در حالی که معماری تودور در طول خاندان تودور به شهرت رسید، هنگامی که الیزابت به قدرت رسید از محبوبیت آن کم شد. در طول سلطنت او سبک معماری الیزابت با جزئیات شاهانه غوغا کرد.
معماری تودور متولد شده در آمریکا کمتر از دیگر سبک های معماری آمریکایی رایج است ، اما جذابیت غیر قابل تردید آن باعث می شود مورد علاقه طرفداران قرار گیرد. احیای مجدد این سبک طراحی از دهه 1890 آغاز شد و تا دهه 1940 ادامه داشت. اکثر خانه های Tudorتودور در شمال آمریکا واقع شده اند زیرا نمای آنها برای آب و هوای سرد بسیار مناسب است.
شناسایی خانه ها با سبک تودور
برخی از ویژگی های غیرمعمول و در عین حال قابل توجه ، شناسایی یک خانه به سبک تودور را نسبتاً آسان می کند. این عناصر اساسی می تواند به شما کمک کند خانه ای به سبک تودور را از دیگر خانه ها متمایز کنید:
- متداول ترین ویژگی طراحی خانه های به سبک تودور جزئیات نیمه چوبی است. این تیرهای بلند معمولاً به صورت عمودی قرار می گیرند و کاملاً تزئینی هستند. یک گچ یا سنگ به رنگ روشن ، شکاف های بین الوارها را پر کرده و نمای بیرونی دو رنگ ایجاد می کند.
- بسیاری از خانه های احیایی تودور کاملاً از آجر به رنگ قرمز ساخته شده اند ، که برخی از جزئیات دو رنگ را که مشخصه معماری اصلی تودور در انگلیس است ، از بین برد. جزئیات آجر به طور کلی در اطراف پنجره ها ، دودکش ها و ورودی ها آراسته شده است.
- این خانه ها دارای چندین شیروانی جلویی هستند که غالباً دارای الگوهای پیچیده و نامتقارن هستند. هر شیروانی دارای خطوط سقفی شیب دار است که گاهی اوقات از بالاترین سطح خانه تا فقط 10 فوت از زمین گسترش می یابد.
- پنجره های بلند و مستطیلی اغلب به صورت خوشه ای قرار می گیرند. همچنین ممکن است پنجره های اوریلی یا خلیجی با چندین شیشه در هر دو طبقه از خانه پیدا کنید.
- معمولاً یک درب ورودی برجسته وجود دارد که در مرکز خانه نیست. ممکن است درها دارای قوس یا جزئیات بتونی تزئینی باشند تا از سایر نمای خانه ها متمایز باشد.
مواد رایج مورد استفاده در سبک معماری تودور
سازندگان ترکیبی از مصالح مانند آجر ، گچ و چوب برای نمای بیرونی خانه های سبک تودور استفاده می کنند. دودکش ها ، پنجره ها و درها با برخی از آجرها و سنگ های سنگی تماشایی و کارگر برجسته شده اند.
سازندگان، فضاهای داخلی را با جزئیات چوب تیره در کف ، دیوارها و سقف ها برجسته می کنند. همچنین دیوارهای گچی و کاشی های چینی را در سرتاسر فضاهای داخلی پیدا خواهید کرد.
اطلاعات بیشتر در مورد سبک احیایی معماری تودور
چیدمان های تودور پیچیده و سفارشی است.
پس از انقلاب صنعتی ، خانه ها با سرعت و مقرون به صرفه تری از همیشه ساخته می شدند. به عنوان مثال، چهارضلعی آمریکایی از سبک های محبوب طراحی بود زیرا ردپای متقارن آن عملی بود و به راحتی در بسیاری از مناطق شهر قرار می گرفت. برعکس، هیچ چیز معمولی در خانه ای به سبک تودور احیایی وجود ندارد. آنها طرح های پیچیده و اغلب سفارشی داشتند که در قسمت های بزرگتر بهترین عملکرد را داشتند. پلان های طبقات باید طوری طراحی میشد که با نمای بیرونی خانه همخوانی داشته باشد. به همین دلیل ، ساخت این خانه ها گران تر بود و در حومه شهرهای مشهورتر یافت می شد.
خانه های تودور به ” دلال سهام تودور” معروف شدند.
به خصوص در دهه های 1920 و 1930، چندین معمار آموزش دیده در اروپا این خانه را به عنوان اصلی ترین خانه های خانواده های مرفه تبدیل کردند. خریداران و علاقه مندان خانه های به سبک تودور حتی اصطلاح “دلال سهام تودور” را به عنوان ادای احترام به افرادی که با ثروت تازه کشف شده خود از بورس اوراق بهادار ساختند ، ابداع کردند.
یک خانه تودور در اندازه های بزرگ و کوچک ارائه می شود.
حتی اگر خانه های سبک احیایی تودور گران قیمت باشند، هنوز هم می توانید آنها را در همه اندازه ها پیدا کنید. عمارت های پراکنده و کلبه های کوچک 1000 فوت مربعی وجود دارد که هرکدام دارای عناصر اصلی طراحی هستند که آن را به یک تودور تبدیل کرده اند.
این روند پس از جنگ جهانی دوم از مد خارج شد.
این سبک خانه مجلل سرانجام به دلیل جنگ جهانی دوم از مد خارج شد. اگر از محله قدیمی حومه شهر عبور کنید ، تعیین خیابانی که قبل از جنگ جهانی دوم یا بعد از جنگ جهانی دوم ساخته شده آسان خواهد بود. قبل از جنگ، شما در خانه های سبک تودور آجر زیادی پیدا می کردید. پس از جنگ جهانی دوم ، بودجه های محدودی وجود داشت که سبک ساده تری از زندگی را می طلبید. در دهه 1950 خانه های سبک تودور با خانه های کارآمد و ساده به سبک کیپ کد جایگزین شدند.
به طور خلاصه، سبک معماری احیایی تودور که در آمریکا گسترش یافت همان خانه های سبک تودور است در قرون 15 و 16 در انگلستان یافت میشد. در ایالات متحده، این سبک از سالهای 1890 تا دهه 1940 در حومه شهرهای برجسته ساخته شده است. نمای خارجی ترکیبی از رنگ های دیواری سبک است که با جزئیات کامل چوب همخوانی دارد. چندین شیروانی با شیب تند و یک اثر نامتقارن وجود دارد که مشخصه این سبک است.
